In de 3e ronde van de RSB_Beker kwam Ivoren Toren op bezoek. Vooraf kon enigszins gevreesd worden voor dit team met een gemiddelde rating van 1982 in de vorige ronde, maar men kwam met een wat lichtere bezetting naar Vlaardingen, hoewel dark horse Bob Hoos deze keer niet onverwacht achter een bord plaatsnam zoals in het eerste treffen in de externe competitie.
Al snel kwamen we op een voorsprong. Aan het derde bord kreeg ik al snel een punt toegeworpen. In een Benoni kwam tegenstander Floris Zoutman te snel met het onvoorzichtige h3 (ipv 0-0) waarna het centrum opgeblazen werd met …Pxe4. Pardoes gaf wit toen ook nog een stuk weg.
Na deze vroege opsteker moesten de gasten een verhoogd risico nemen om nog terug te vechten. Alek Dabrowski plaagde daarom onze Martin aan het vierde bord met initiatiefrijke zetten in een Siciliaan waardoor Martin wat tegen een ontwikkelingsachterstand aanliep. In ruil hiervoor kreeg Martin prachtig positioneel spel en, alsof het een demonstratie betrof uit het geweldige Chess Strategy For Club Players van Herman Grooten, kreeg Martin de half-open d-lijn in bezit, veroverde de daar achtergebleven pion op d6 en creërde met zijn paarden een blokkade op e4 en d6 in combinatie met het opstomen van de damevleugelpionnen. Hoezeer zwart ook nog het initiatief trachtte te krijgen, dit maakte weinig indruk op de witte stukken. Het irritante zwarte paard op f4 werd weggejaagd en sprong naar het onjuiste veld h3 waardoor dit paard direct verloren ging.
Dit betekende dat op de hoogste borden Bart en Ron nog minimaal een remise moesten pakken voor de overwinning.
Bart kreeg met wit aan bord 2 een Budapester-gambiet met …Pe4 voorgeschoteld. Bart speelde het uitstekend en de witte stukken gingen naar mooie velden. Zwart kreeg echter alsnog compensatie voor de pion en een aantal zwarte stukken doemde dreigend voor Bart’s koning op. Bart reageerde echter koelbloedig met Lc1! , zijn zwakke e3-pion dekkend, waarna zwart de zwarte stukken werden verdreven zodat wit op de damevleugel verder kon toeslaan. Toen hij ook de kwaliteit won, leek de buit binnen maar in tijdnood ging het fout waarna zelfs verlies dreigde, ware het niet dat de zwartspeler met 10 minuten op de klok (tegen Bart 1,5 minuut) mat-in-éen over het hoofd zag. Hierna leek het punt alsnog te komen voor ons, maar zwart ontsnapte met een bekend eeuwig-schaak-thema.
De overwinning was dus binnen. Resteerde het treffen tussen onze vaste waarde Ron en tegenstander Sparreboom aan de eerste horde. Bij de partijen van onze denktank weet ik nooit welke opening het precies was. Wit speelde in ieder geval een passieve opening en Ron leek met de zwarte stukken een positioneel overwicht te krijgen. In een wat gesloten stelling leek de loper op b2 van generlei waarde. Daarom koos Ron wellicht voor het ruilen van zijn lopers voor de paarden. Helaas werd de stelling later geopend door wit met d5 waarna de lopers sterker werden ondanks het verzwakte witte centrum. Wit kreeg een aanval die echter ook niet meer dan eeuwig schaak opleverde.
De score was dus 3 – 1 en konden de Chessspelers tevreden de stukken in het doosje doen.
Dank aan Bas van Driel die voor de avond als wedstrijdleider optrad.
Erik Smeekes
Geen opmerkingen:
Een reactie posten